Proces rehabilitacyjny obejmuje nie tylko klasyczne ćwiczenia i zabiegi fizykoterapeutyczne, ale też różne formy aktywności fizycznej. Dobór odpowiedniego wysiłku zależy od preferencji danej osoby i aktualnej kondycji fizycznej. Z tego powodu nordic walking to doskonały sposób na poprawę stanu zdrowia i szansa na szybszy powrót do optymalnej sprawności.
Prezentowany materiał jest efektem współpracy z plywanie-nauka.pl
W jaki sposób nordic walking oddziałuje na organizm człowieka?
Nordic walking, nazywany powszechnie chodzeniem z kijkami, to jedna z najbardziej przystępnych aktywności fizycznych. Uprawianie tego sportu wymaga jedynie zaopatrzenia się w podstawowe kijki, które są dostępne w większości sklepów z akcesoriami sportowymi. Sprzęt ten pozwala na przenoszenie obciążeń na górne partie ciała, przez co wysiłek fizyczny angażuje nie tylko dolne partie mięśniowe, ale też barki, ramiona oraz struktury klatki piersiowej. Decyduje to o tym, że nordic walking jest efektywniejszy w porównaniu do klasycznego spaceru, kiedy to ciężar ciała obciąża jedynie kończyny dolne. Jest to również znakomity sposób treningu koordynacji oraz wytrzymałości organizmu, ponieważ osoba ćwicząca odczuwa mniejsze zmęczenie mięśniowe po treningu i może przejść zdecydowanie większy dystans, bez obawy o przeciążenia mięśni i stawów. Nordic walking jest wykorzystywany w rehabilitacji jako trening wydolnościowy oraz profilaktyka zaników mięśniowych, wynikających z długotrwałego unieruchomienia.
Jakim pacjentom zaleca się uprawianie nordic walkingu?
Nordic walking jest szczególnie zalecany osobom starszym, które ze względu na swój wiek są wyłączone z intensywniejszych aktywności fizycznych. Dodatkowo chodzenie z kijkami wykorzystuje wzorce ruchowe, które są znane każdemu człowiekowi, przez co nie ma konieczności stosowania długotrwałego instruktażu przed przystąpieniem do treningu. Nie oznacza to jednak, że z nordic walkingiem mogą być kojarzeni wyłącznie pacjenci geriatryczni – aktywność ta doskonale sprawdza się w początkowych etapach rehabilitacji po zabiegach operacyjnych oraz w przebiegu niektórych chorób, również u osób młodszych. Aktywność ta, dzięki normowaniu tętna krwi, może być stosowana u pacjentów z chorobami naczyniowymi, a także u osób, u których występują schorzenia o podłożu psychosomatycznym. Odprężający charakter nordic walkingu pozbawiony jest elementów rywalizacji, dlatego świetnie sprawdza się do uprawiania aktywności grupowej, posiadającej również pozytywną funkcję społeczną.
Działania rehabilitacyjne związane z nordic walkingiem
Podobnie jak każda inna aktywność fizyczna, nordic walking wymaga stosowania się do odpowiednich procedur rehabilitacyjnych. Pozytywne efekty chodzenia z kijkami będą widoczne jedynie w sytuacji, w której dany pacjent zadba o odpowiednią wartość obciążenia, czas treningu oraz procesy odnowy biologicznej. Wyznaczania zbyt długich dystansów, zwłaszcza na początku przygody z tym sportem, może doprowadzić do przewlekłego zmęczenia mięśni i zahamowania całej terapię. Warto zwrócić uwagę również na wykonywanie krótkiej rozgrzewki przed wysiłkiem fizycznym, a także rozciągania dynamicznego po jego zakończeniu. Pozwoli to uniknąć przykurczów mięśniowych i dolegliwości, które pojawiają się zwłaszcza po intensywnym treningu. Zapoznanie się z prawidłową techniką zmiany ułożenia kijków w poszczególnych fazach chodu to gwarancja efektywnego wysiłku fizycznego, który nie będzie kojarzony z bólem związanym z uprawianiem sportu.
Nordic walking to aktywność fizyczna, która znajduje zastosowanie w szeroko pojętych metodach rehabilitacyjnych. Jej spokojny charakter i brak dużych wymagań sprzętowych sprawiają, że sport ten jest możliwy do uprawiania przez większość ludzi na świecie. Dodatkowo chodzenie z kijkami nie wymaga specjalistycznej infrastruktury – niezależnie od tego, czy pacjent mieszka na wsi czy w mieście, nordic walking można uprawiać wszędzie i o każdej porze roku.
