Pojęcie bigoreksji jest często nazywane dysmorfią mięśniową. To zaburzenie psychiczne, które polega na niewłaściwym postrzeganiu swojego ciała. Osoby chore uważają, że ich ciało nie jest wystarczająco umięśnione. W efekcie każdego dnia przestrzegają rygorystycznej diety i podejmują mordercze ćwiczenia. Rozpoznanie zaburzenia wymaga zaobserwowania kilku elementów. Przyjrzyjmy się temu, z czym wiąże się bigoreksja i jaki ma wpływ na mężczyznę. O czym trzeba wiedzieć? Czym cechuje się to zaburzenie? Jak pomóc osobie chorej?
Bigoreksja
Bigorektycy podporządkowują plan dnia pod rozkład treningów. Nie rezygnują z nich nawet wtedy, gdy są chorzy. Codziennie mierzą obwód wszystkich partii mięśniowych. Ponadto, unikają miejsc wymagających odsłonięcia ciała, gdyż uważają, że ich muskulatura nie jest atrakcyjna. To z pewnością zniekształcony sposób myślenia, który przejmuje kontrolę nad całym życiem osoby chorej. W efekcie bigorektyk może bać się iść pieszo do sklepu, w obawie, że straci przez to na wadze.
Pamiętajmy o tym, że osoba z zaburzeniami nie dostrzega swojej choroby, tak samo jak anorektycy i alkoholicy. Bigorektyk drastycznie zaniża masę ciała, pracując cały czas nad przyrostem tkanki mięśniowej. Wiele osób wskazuje, że bigoreksja jest odwrotną anoreksją. Faktem jest, że zazwyczaj bigorektycy mają bardzo dobrze rozwiniętą muskulaturę. Jednakże w lustrze postrzegają siebie inaczej i nie są zadowoleni ze swojego ciała.
Co warto wiedzieć o bigoreksji?
Bigorektyk bardzo dobrze wie o tym, że ćwiczenia na siłowni to połowa sukcesu do osiągnięcia idealnej sylwetki. Równie ważne są też posiłki wysokobiałkowe. Najczęściej dieta bigorektyka składa się z sześciu posiłków dziennie, a jedzenie staje się obsesją. Chory skupia się na produktach, które mają za zadanie zwiększyć masę mięśniową. Niestety, często dochodzi do zubożenia składników odżywczych w swojej diecie. Już od dawna przekazywany przez media obraz ciała mężczyzny jest za bardzo idealizowany. Panowie w gazetach i telewizji mają piękną, wyrzeźbioną sylwetkę. W zderzeniu z rzeczywistością, mężczyźni popadają w kompleksy. Niektórzy badacze uważają, że to schorzenie jest związane z ofertami siłowni i klubów sportowych. Łatwa dostępność i atrakcyjna cena usług może być łatwą drogą do nałogu. Bigoreksja może dotknąć osoby z niską samooceną i skłonnością do depresji. Tacy ludzie wierzą, że poprawa wyglądu doprowadzi do przywrócenia pewności siebie i zapewni społeczny sukces.
Niebezpieczna bigoreksja
Osoba chora nie oszczędza się na siłowni, a wielogodzinne ćwiczenia dają sporo satysfakcji. Jednakże w tym wszystkim zapomina, że przetrenowanie organizmu przynosi odwrotne efekty. Każdy organizm ma granice wytrzymałości fizycznej. Ich przekroczenie prowadzi do utraty włosów, niewydolności wątroby i nerek, spadku stężenia androgenów i wielu innych dolegliwości. Pogorszeniu mogą ulegać relacje z ukochaną osobą, z rodziną i znajomymi. Spotkania z bliskimi stają się stratą czasu, który spożytkować można na trening.
Jak pomóc osobie z bigoreksją? Specjaliści uważają, że bardzo ważne jest przyznanie się do problemu. Początkowy etap obejmuje wskazanie tego, że mamy problem. Leczenie w tej sytuacji dotyczy psychoterapii behawioralnej i psychodynamicznej. Ponadto, często wdrażane jest leczenie farmakologiczne. Terapia behawioralne daje dobre skutki w leczeniu zaburzeń odżywiania. Polega na korygowaniu zniekształconego zachowania pacjenta. Uczymy się zmieniać destrukcyjne myślenie, aby na nowo dobrze się czuć w swoim ciele. Ostateczne efekty leczenia są zależne od biorektyka.
Bigoreksja to choroba, która dotyka głównie mężczyzn. Wiemy już, że bez pomocy specjalistów trudno jest wyjść z nałogu. Bigorektycy spędzają długie godziny na siłowni, dążąc do rozbudowywania swojej masy mięśniowej. Cały czas nie są zadowolone z rezultatów, przez co trenują jeszcze więcej. Konieczne jest wsparcie psychologa, a niekiedy nawet psychiatry.